Psycholog szkolny – mgr Agata Nyk

 Rola i zadania psychologa szkolnego
Specyfika pracy psychologa w szkole polega na dużej różnorodności, co wymaga od psychologa szerokiego spektrum umiejętności i podejmowanych działań. Mają one charakter: diagnostyczny, terapeutyczny, psychoedukacyjny, wychowawczy, profilaktyczny, interwencyjny, mediacyjny i organizacyjny.

Czym zajmuje się psycholog szkolny?
 diagnozą potencjalnych możliwości ucznia;
 analizą przyczyn niepowodzeń szkolnych oraz negatywnego zachowania ucznia;
 działaniami profilaktycznymi w celu zapobiegania pojawianiu się problemów;
 doradztwem w zakresie wyboru kierunku dalszego kształcenia i zawodu
 współpracą z rodzicami w zakresie zagadnień wychowawczych (wskazówki związane
 z zagadnieniami wychowawczymi, wskazanie odpowiedniej literatury);
 współpracą z nauczycielami i wychowawcami klas (zajęcia integracyjne, pomoc
 w rozwiązywaniu konfliktów klasowych);
 współpracą z Poradnią Psychologiczno - Pedagogiczną, Ośrodkiem Rozwiązywania Problemów Alkoholowych itp.;
 organizowaniem warsztatów mających na celu m.in. rozwój umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach, kreowanie postawy asertywnej.

Kto może się zgłosić?
Uczeń, gdy:
 ma trudności w szkole z nauką lub w kontaktach z rówieśnikami;
 nie czuje się w szkole bezpiecznie (jest zastraszany lub dyskryminowany);
 w jego domu rodzinnym dzieje się coś, co utrudnia mu dobre funkcjonowanie;
Rodzic, gdy:
 nie radzi sobie z dzieckiem w domu lub zauważa negatywne przejawy jego zachowania;
 chciałby lepiej zrozumieć swoje dziecko.
Nauczyciel, gdy:
 doświadcza trudności z uczniem lub zauważa konflikt między uczniami w klasie;
 szuka nowych form pomocy mających swoje swe źródło w psychologii.

 

Uzaleznienie_od_Internetu_-_artykul.docx

Uzależnienie od Internetu - największe zagrożenie współczesnego świata dla młodego człowieka

Internet niewątpliwie stał się naturalną częścią ludzkiego życia i rzeczą powszechną jest, że codziennie człowiek z niego korzysta, ponieważ jest jednym z najprężniej działających środków masowego przekazu. Dzieje się tak ze względu na jego wszechobecność i
nieograniczony dostęp i zasięg na skalę światową. Coraz częściej ludzie zaczynają traktowaćInternet jako źródło rzetelnej, pewnej i nieomylnej wiedzy oraz poświęcają mu każdą wolnąchwilę. W dzisiejszych czasach telefon komórkowy, dzięki któremu człowiek łączy się z Internetem i może go zabrać ze sobą wszędzie, jest to rzecz niezbędna, a jego zapomnienie z domu wywołuje lęk, nerwowość i panikę (Piersa, 2020). Wyświetlane treści powodują silne zaabsorbowanie oraz skupiają całą uwagę użytkownika, przez co nie zdaje sobie sprawy jak intensywnie oddziałują na niego i jakie są tego następstwa. Przede wszystkim Internet jest „złodziejem czasu” nieraz się zdarza, że człowiek korzysta z niego w celu znalezienia określonej wiadomości, następnie łapie się na tym, że przechodzi do całkiem przeciwnego tematu, nie związanego z wyjściowo szukanym i w ten sposób przesiaduje w sieci przez parę godzin - nawet niekiedy nie zwracając uwagi jak dużo czasu na to poświęcił. Tak więc Internet skutecznie rozprasza uwagę i rzeczą trudną jest skoncentrowanie się wyłącznie na danym pytaniu i wątku. Wyświetlane reklamy dotyczące różnorodnych sklepów ze sprzętem i
urządzeniami, prawidłowego odżywiania, ćwiczeń na idealną sylwetkę, podpowiedzi ekspertów związanych z modą, która jest odpowiednia na dany sezon albo porady i fora dyskusyjne umiejętnie rozpraszają uwagę użytkownika.

Internet oddziałuje na nas dorosłych a co dopiero na dzieci, które są podatne na sugestie i wyświetlane informacje, jeśli dochodzi do tego brak kontroli ze strony rodzica to może to doprowadzić do uzależnienia od Internetu u dziecka. Nadmierne i niekontrolowane wykonywanie, powtarzanie danej czynności - w tym przypadku korzystanie z Internetu nazywane jest uzależnieniem behawioralnym, czyli związanym z zachowaniem człowieka. Gdy dziecko ma problem z nadmiernym korzystaniem z Internetu pojawiają się u niego problemy z samokontrolą – silna potrzeba lub przymus „bycia w sieci”, a także spędzanie coraz większej ilości czasu w Internecie – zarywanie nocy przed monitorem, ciągłe granie i bycie online staje się ważniejsze niż sen, odpoczynek, czy posiłki.

To wszystko zaczyna mieć wpływ na codzienne funkcjonowanie – dziecko jest niewyspane, rozkojarzone, przemęczone. Mogą zacząć się kłamstwa i ukrywanie pewnych rzeczy – dziecko nie umie powiedzieć ile czasu spędza w Internecie albo kłamie w tej sprawie. Ponadto widoczne jest rozdrażnienie, niepokój, zaburzona koncentracja a niekiedy i występują agresywne zachowania u dziecka,
wtedy gdy przez dłuższy czas nie ma możliwości bycia online lub gdy rodzic ogranicza czas spędzany przed komputerem. Kolejne konsekwencje uzależnienia to unikanie kontaktów osobistych z innymi ludźmi poza Internetem, co może prowadzić do izolacji społecznej, zaniedbywanie obowiązków w domu i w szkole, a także utrata lub porzucenie innych zainteresowań czy pasji na rzecz grania, bycia w sieci. Charakterystyczne jest także to, że dziecko nie umie odciąć się od Internetu pomimo negatywnych konsekwencji, np. pogorszenia wyników w nauce, zaniedbywania aktywności i pasji, pogorszenia relacji z rówieśnikami czy problemów w relacjach rodzinnych, a także obietnic składanych rodzicom, to jest silniejsze od niego.

Coraz częściej u nastolatków widoczne jest zjawisko fonoholizmu – to rodzaj uzależnienia behawioralnego, polegający na nałogowym używaniu telefonu komórkowego. Osoba, która jest uzależniona od smartfona, odczuwa silną potrzebę trzymania urządzenia blisko siebie – w przeciwnym wypadku staje się nerwowa i nadpobudliwa. Z badań wynika, że co trzeci nastolatek w Polsce nie wyobraża sobie dnia bez telefonu (Gregorczuk, Kołtyś, 2015).

Objawy fonoholizmu u dziecka to między innymi:

 sprawdzanie powiadomień kilkadziesiąt razy dziennie
 ciągłe dotykanie i uruchamianie urządzenia
 trzymanie telefonu w dłoni lub obok siebie
 nerwowe oczekiwanie na kontakt od innych
 gotowość na natychmiastową odpowiedź
 ukrywanie przed innymi czynności związanych z używaniem telefonu
 lęk związany z byciem poza obiegiem informacji
 korzystanie z telefonu o każdej porze dnia i nocy
 niepokój związany z utratą dostępu do Internetu i szukanie zasięgu za wszelką cenę.

Fonoholik zaniedbuje swoje zainteresowania lub inne aktywności, na rzecz korzystania z telefonu, zamyka się w świecie wirtualnym i unika kontaktów międzyludzkich. Ponadto wraz z rozwojem Internetu i portali społecznościowych powstał nowy lęk u młodzieży - nazywany FoMO (skrót j. ang.) czyli lęk przed byciem pozbawionym dostępu do informacji, odłączenia - przed tym, że coś ważnego i bardzo atrakcyjnego nas ominie. Związany jest z nieodpartą potrzebą ciągłego bycia online. Osoby doświadczające lęku przed odłączeniem najczęściej nie potrafią zapanować nad emocjami w sytuacji braku dostępu do sieci i mediów społecznościowych, w których głównie toczy się ich życie. Najczęstszym powodem ucieczki dziecka w świat wirtualny są niepowodzenia w szkole, odrzucenie przez rówieśników, a także konflikty w rodzinie. Ponadto najbardziej narażone na uzależnienie sieciowe są dzieci nieśmiałe, nadmiernie wrażliwe, niepewne siebie, z niską samooceną, a także te, które nie potrafią stworzyć prawdziwych relacji z innymi dziećmi, z rówieśnikami. Dzięki sieci stają się bardziej pewne, mogą kreować swój własny wizerunek, to jakim chciałyby być, a także mogą zaspokajać potrzebę kontaktu z innymi ludźmi w swoim wieku. Uwolnienie dziecka od uzależnienia od Internetu wymaga poradzenia sobie ze wszystkimi problemami, które skłoniły je do ucieczki w sieć.

Drogi Rodzicu!
Uzależnienie podobnie jak choroba ma swój początek i pewne objawy, które świadczą o początkach problemu, dlatego ważne jest w porę zareagować i pomóc dziecku, tak aby nie dopuścić do rozwinięcia go w takim stopniu, że trzeba korzystać z pomocy specjalisty by odzyskać kontrolę nad zachowaniem. Jeżeli nic się nie zmieni, rodzice w porę nie zareagują i nie zauważą problemu to dzieci w przyszłości dołączą do grona dorosłych Polaków, jako osoby aspołeczne - nie posiadające podstawowych umiejętności komunikacyjnych oraz wycofanych z życia społecznego.

 

Test, który zawiera symptomy mogące sygnalizować nałóg.

Jeśli podejrzewasz, że dziecko może być uzależnione od Internetu, wykonaj test. W rubrykę wpisz 1 – jeśli stwierdzenie odnosi się do Twojego dziecka lub 0 – jeśli stwierdzenie nie odnosi się do Twojego dziecka.

 

Jeżeli wpisałaś/ eś „1” przy stwierdzeniach takich jak: 2, 5, 12 to tylko na ich postawie nie można diagnozować problemów z uzależnieniem. Masz powód do niepokoju dopiero, gdy towarzyszą one innym stwierdzeniom. Zdecydowanie miej rękę na pulsie , jeżeli wpisałaś/ eś „1” przy stwierdzeniach takich jak: 1, 2, 6, 9, 11 i 15. Powinnaś/ powinieneś zareagować, gdy „1” pojawiło się przy 3, 4, 7, 8, 10, 13, 14 i 16.

 

 

 

Opracowała: mgr Agata Pokrzepa

psycholog szkolny